Pjyrszymi znůmymi mjyszkańcůma dźiśejszyj Łużyce bůły celtycke ludy. Nostympńy kole roku przed Kristusym uo przibůł sam germański lud Symnůnůw. Pomjyszkiwali uůńi te teryny podwjela jejich placu ńy zajůn słowjański lud. Jejich erbůma sům dźiśejsze Sorby.

Słowjańske ludy kole 700 roku

We rokach 623-658 Łużyca bůła we państwje Samůna, eli pjyrszym znajůmym kraju zachodńich Słowjanůw. Uod VII do VIII stolećo mjyszkały we Łużycy roztomajte plymjůna, kerymi rzůńdźůły sorbske pany. Jedyn ś ńich - Miliduch, prowadźůł we 806 roku wojna ze Frankůma. We IX stoleću Łużyca przinoleżała do Wjelgomorawskigo państwa. Stůn tyn trwoł do roku 907. We 963 uostały słowjańske ludy zdobyte uod Gero, markgrofa Wschodńij Marchije. We roku 1002 Bolesław Chrobry przikuplowoł Łużyca ku Polsce, co uostało zatwjyrdzůne we pokoju we Budźiszyńe (1018). Půźńi nazod nolazła śe we pośadowańu mjymjeckim (pokůj we Budźiszyńe ze 1031 roku, jako tajla Miśńyńskij Marchijeu uod czeskich Luksymburgůw pod fysztym Karlym IV.

We rokach 1635 - 1815 bůły tajlům Saksůńije, a potym tyż tajlowo Prusůw (půłnocno tajla po rozborze Saksůńije we 1815). Uod XII stolećo je we Łużycy śylne mjymjecke uosadńictwo - przede wszyjskim we gůrach, mjastach a ńyzidlowanych uobszarach - to wszysjsko je prziczynům ku tymu, co Słowjany stały śe sam uod XIII stolećo myńszośćům we tym regijůńe.