Heksa
Heksa – we ńykerych wjerzyńach ludowych: baba zajmujůnco śe czornům magjům, ćepjůnco prziroki, kojarzůno s śiłůma ńyczystymi - czynsto s szatanym. Mynskym uodpowjydńikym je czarowńik. We folklorze pojawjajům śe tyż dobre heksy, kere zajmujům śe tam czystům i dobrům magjům. Postaće heksůw mogymy trefić m. in. we ojropejskij mitolůgji ludowyj, jydnokże tam fůnguje raczyj pod mjanym wjydźmy i mo trocha myńi pejoratywne znaczyńy.
W 1484 papjyż Innocynty VIII wydoł bullym Summis desiderates bydůmcům podsůmowańym wcześńijszych uchwoł potympjajůncych czary i zezwolyńym karańo śmjerćům heksůw a czarowńikůw. Innocynty VIII powołoł śe we ńij na słowa Bibliji Ńy pozwolisz żyć hekśe. (Wj.,22,17.)
Motyw heksy je uobecny tyż we kulturze ojropejskij růżnych epok, m.in. we Makbeće W. Szekspira. Poymat symfůńiczny Antonína Dvořáka s 1896 mo titel Heksa połedńa.
