Kościōł świyntego Michała Archanioła we Prudniku

kościōł we Prudniku

Kościōł świyntego Michała Archanioła we Prudnikukościōł we Prudniku zbudowany we latach 1730-1738 we barokowym sznicie, podle projektu Johanna Innozenza Töppera. Mustrym dlŏ chrōma bōł kościōł świyntego Mikołaja na Malyj Stranie we Pradze. Położōny w połedniowyj czynści Starego Miasta, na połednie ôd rynku. Chrōm wpisuje sie we szachownicowy ukłŏd miasta założōnego we XIII stoleciŏ na miymieckim prawie.

Zabytek numer 480/58 ze 15.10.1958 Kościōł świyntego Michała Archanioła we Prudniku
Kościōł świyntego Michała Archanioła we Prudniku
Kościōł świyntego Michała Archanioła we Prudniku
Państwo Polskŏ
Plac Prudnik
Adres Plac Farny 2
Architektōniczny sznit barok
Architekt Johann Innozenz Töpper
Wysokość 62[1] m
Napoczyńcie budowy 1730
Ukōńczynie budowy 1738
Plan budōnku
Plan budōnku
Położynie na karcie krŏju
Kościōł świyntego Michała Archanioła we Prudniku
Kościōł świyntego Michała Archanioła we Prudniku
Kościōł świyntego Michała Archanioła we Prudniku
Galeryjŏ zdjyńć a grafik w Wikimedia Commons
Zajta internetowŏ

Historyjŏ edytuj

Piyrszy znany ôbrŏz kościoła je ze XVIII stoleciŏ , a pisymnŏ spōminka ze 1321 roku. Dŏwnieć kole bōł farny smyntŏrz przeniesiōny we XVI stoleciŏskirz braku placu. Snŏdź we 1420 chrōm ôstoł spŏlōny we ôgniu. We 1612 zaczynto przebudowe kościoła na renesansowy sznit. Trwały ône do 1627 roku kedy miasto padło ôfiarōm ôgnia. Spŏlyły sie: wieża, ôrgany, zwōny a dach. Ôdbudowano go we 1638. We 1722 kościōł posiadoł już szejś bocznych ôłtŏrzōw; Zbawiciela, św. Sebastiana, św. Krziża, św. Henryka, św. Jozefa. 28 lutego 1779 miasto ôstało napadniynte bez austryjŏcke wojskaai kościōł ôstoł zaś poprzniōny. Dopiyro we 1860 roku we rōmach przekludzōnego rymōntu ôbiekt zyskoł nowy dach ze blachy. We 1898 we powiynkszōnych wczaśnij ôtworach ôkiennych prezbiterium wrażōno na piykne witraże ze binami ze starego Testamyntu. Kościōł we 1917 straciōł zwōny na potrzeby wojynne atoli, zyskoł gryfniyjsze we 1929. Rok 1945 niy bōł szczynsny dlŏ kościoła pōniywŏż, kedy na pōłnocny przedsiōnek śleciała bōmba flugowŏ. We 1946 farã przejōnli dominikanie, kerzi założyli sam swōj klŏsztōr, i kerzi przebywali we Prudniku aże do 1999 roku, kedy to przekŏzali wiernych pod flyjgã dyjecezyjŏlnych ksiynży[2].

Przipisy

  1. Prudnik. Kraina multi-kulti dla wielu niezrozumiała. "W domach mówimy po polsku, śląsku i niemiecku", gazeta.pl
  2. A. Dereń, Prudnik i okolice. Prudnicka granica cudów, Spółka wyd. Aneks, Prudnik 2009, str. 30