Norbert Bonczyk
Norbert Bonczyk, Bontzek, roz a kedy tyż Bończyk (rodz. 6 czyrwca 1837 we Bytůmju, um. 18 lutygo 1893 we Bytůmju) – polski katolicki kśůndz, dichter a tuplikorz. Pochodźůł ze mocka pogermańizowanyj hawjyrskij familiji[1]. Zwjůnzany ze bytůmskům parafijům naszkryfloł mocka wjyrszy we polskij a mjymjeckij godce a tůmaczyńa mjymjeckij liryki m. in.: Goethego, Schillera a Klopstocka[2]. Krům tygo naszkryfloł tyż dwa dichtůngi uo gůrnoślůnskij tyjmje:
- "Stary Kościół Miechowski" (1879)[2]
- "Góra Chełmska czyli św. Anna z klasztorem oo. franciszkanów. Wspomnienia z r. 1875" (1886)[2]
We swojich dźełach ukozywoł uodbrymność gůrnoślůnskigo społyczyństwa wjejskigo podle gyszichty, kultury, a tajlowo godki[2]. Kamratowoł śe ze społycznymi dźołaczůma na Ślůnsku Józefym Szafrankym a Karolym Miarkům.
Przipisy
- ↑ "Literatura Polska. Przewodnik encyklopedyczny" Tom I, PWN, Warszawa 1984, ISBN 8301015209
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Grażyna Barbara Szewczyk: Historia Górnego Śląska. Polityka, gospodarka i kultura europejskiego regionu. Dom Współpracy Polsko-Niemieckiej, 2011, z. 396. ISBN 978-83-60470-41-1.