Pagōr
wypukłŏ forma terynu ô wzglyndnyj wysokości do 100 m
 |
Ślabikŏrzowe abecadło Tyn artikel je narychtowany we ślabikŏrzowym zŏpisie ślōnskij gŏdki. Coby sie przewiedzieć wiyncyj, wejzdrzij do artikla ô nim. |
Pagōr to je naturalnŏ i wypukłŏ forma rzeźby terynu ô umŏwnyj wysokości wzglyndnyj do 100 m[1].
Pagōry wyrōżniajōm sie we ôbtoczyniu srogszym nachyleniym stoku. Cymple pagōrōw sōm zaôbycz kolite. Sōm formōm terynu myńszõ ôd bergōw, a srogszõ ôd kymp.
Zobŏcz tyż
edytujPrzipisy
- ↑ Stanisław Pietkiewicz, Stefan Żmuda: Słownik pojęć geograficznych. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1973, s. 329.