Hajnel I Brodaty (rodz. mjyndzy 1165/1170[1], um. 19 marca 1238[2]) – kśůnża wrocławske we lotach 1201-1238, uopolske 1201-1202, kaliske 1206-1207 a uod 1234, władca Źymje Lubuskij do 1206, 1210-1218 i uod 1230, uod 1231 kśůnża krakowske, uod 1234 we połedńowyj Wjelgopolsce po rzyka Warta, uod 1230 uopjyka nad Uopolym, uod 1232 uopjyka nad Sandomjyrzym, uod 1234 cołko władza nad Uopolszczyznům, ze ślůnskej linii dynastyji Pjastůw, zołożyćel mjanowanyj powszechńe Dynastyji Hajneli Ślůnskich. 25 listopada 1202 wroz ze Mjyszkjym Plůntonogim podrychtowoł umowa kero zatwjerdźůł papjyż Innocynty III, skiż kerej Ślůnsk uostoł potajlowany na Dolny mjanowany kśynstwem ślůnskim (ducatus Slezie), a Gůrny mjanowany kśynstwem uopolskim (ducatus Opol)[3]

Hajnel I Brodaty na uobroźe Jana Matejki

Hajnel I Brodaty umrził 19 marca 1238 we Krośńe Uodrzańskim[4]. Uznowany je za jedngo s nojwybitńyjszych Pjastůw uokrysu rozbićo dźylńicowygo. Ńyskorzi jigo robota uostoła zniszczůna trzy lota po jigo śmjyrći bez ńyspodźywany najazd Můngołůw, kery doł sroge straty we cołkej Wschodńij Ojropje.

Przipisy

  1. Kazimierz Jasiński, Rodowód Piastów Śląskich, t. I, Wrocław 1973, z. 74-77. Benedykt Zientara, Henryk Brodaty i jego czasy, Warszawa 1997, z. 95 uważo, iże Hajnel můg rodzić się uůn. roku 1168. Pewno podstawa doje tukej zagińůno uobecńe tablica w kůśćele trzebńickim, kero zawjeroła treść, iże Hajnel w chwili śmjyrći mjoł 70 lot, por. Wacław Korta, Średniowieczna Annalistyka Śląska, Wrocłow 1966, z. 98.
  2. Kazimierz Jasiński, Rodowód..., t. I, z. 74-77.
  3. Rudolf Žáček, Górny Śląsk na progu historii, z. 106, w: Historia Górnego Śląska, red. Joachim Bahlcke, Dan Gawrecki, Ryszard Kaczmarek, Wyd. Dom Współpracy Polsko-Niemieckiej, Gliwice 2011.
  4. Martin Čápský, Historia Górnego Śląska. Polityka gospodarka i kultura europejskiego regionu. z. 115, ISBN 978-83-60470-41-1