Paryzol – zacha do chrůńyńo uod dyszczu, śńygu lebo słůńca. Uobyczńe je to kůnsek hadry na sztelůngu a kryka ze kerům śe uůn sztelůng trzimje. Mjano paryzol je ze italskij godki, we kery uoznaczo słůńcochrůn. Mjast hadry ńykere używajům papjůra (n.t.p. we Japůńije), a we krejach we kerych je srogo hyca uůnaczům śe paryzole ze liśćůw, nale uůne paryzole chrůńům ino uod słůńca.

Uobyczne paryzole

Paryzole bůły znůme 4000 lot p.n.e. we starorocznym Egipće. Skłodany paryzol wynojdli Francuzy we 1715 roku.