Rudzko Kuźńica: Porōwnanie wersyji
nowy, niech admin sprowdzi styl, bo pewnie ni je dobrze |
(Brak rōżnic)
|
Wersyjŏ ze dnia 20:42, 17 lip 2009
Rudzko Kuźńica (Rudahammer) - to půłnocno tajla dzielnicy Ruda w Rudzie Ślůnskij. Rudzko Kuźńica leży na půłnoc uod rzyki Bojtynery i grańiczy na zachůd ze Zobrzem i uod půłnocy z Bytůńiem. W Rudzkij Kuźńicy som trzy ulice: ul. Jana III Sobieskiego (w 1683 wojska Sobieskiego maszerowały przez Kuźńicę), ul. Nad Bytomką i czyńść ulicy Piastowskij. Kuźńica bůła zamieszkiwano gůwnie w familokach bez robotnikůw.
Gyszichta Kuźńicy
Teryny dzisiejszy Kuźńicy, stanowioły w XII wjeku tajla Czornego Lasu Bytůńskiego. Pierwszo wzmianka o Kuźńicy je z 1401 roku. We 1644 roku Kośćou biskupicki wprowadzoł ksingi metrykalne, w kerych rejestrowani bůli Rudzianie. We roku 1683 bez Kuźńica maszerowały wojska Jana III Sobieskiego, kere szli na Wjedyń. Na mapie Homanna ze 1736 roku je wymieniono osada Kuźńica, zaś na mapie Bojtynery z lat 1788 - 1789 Kuźńica wymieniono je jako Ruder Kuznitze. Jednym z pierwszych zakładůw przemysłowych bůła wzmiankowano w 1642 r. kuźńico żelaza, od kerej połazi nazwa uobcny kolonii Kuźńica Rudzko (RUDAHAMMER). W latach 1812 - 1816 wybudowano tu nowoczesno huta cynku "Carlshütte" (Huta Karol). Bůła uona w uowym czasie nojwienkszo na Śląsku i w całej wschodni Ojropie. Uokoło 1900 roku, zostali zbudowane bez hrabiego Ballestrema w dolny tajli Kuźńicy familoki, po połudnowy stronie ulicy Jana III Sobieskiego, za nim jeszcze zbudowany zostoł szpital Spůłki Brackij - downijszego Knappschaftu. Dla uodcionżenia szpitali Bytůńia i Zobrza zbudowano w latach 1904 - 1908 w Rudzkij Kuźńicy na uobszarze 45 725 m² prziległym do szosy miendzy Bobkiem a Biskupicami Szpital Spůłki Brackij (Knappschafts - Lazarett Rudahammer). Na uowe czasy bůł to jedyn z nojwjynkszych i nojnowocześniejszych szpitali na Gůrnym Ślůnsku. Dla nowego lazaretu w Rudahammmer zostoł w roku 1904 zakupiony grunt uo powierzchni 45 725 metrůw kwadratowych przi szosie z Bobrka do Borsigwerk (uobecne dzielnica Zobrza).
W roku 1907 wzniesiono mury uotaczająnce i płoty uoraz portiernia jako biuro robůt budowlanych. Rozpoczyncie budowy całego zakłodu oopůźniło się aż do wjosny 1908 roku, z powodu protestu przeciwko uosiedlaniu się na podstawie prawa grubjorzego. Zakład zostoł uoddany do użitku w 1910 roku. Uobiekt uoddano do użitku w paźdźerńiku 1910 roku. W uokresie I wojny śwjatowy pełnioł funkcję ńimieckigo szpitala wojskowego. Wskutek rabunkowy gospodarki grub, należoncych do koncernu Godulla, teryn na kerym stoł szpital, zostoł odebrany. Gmach szpitala i chałpy administracyjne zaczęły się zapadać i skuli tego szpital trzeba było zlikwidować. W miejscu kaj kiedyś stoł gmach główny szpitala dzisiej je szpilplac. W latach 1898 - 1930 bez ul. Sobieskiego (niem. Borsigwerkerstrasse) jeźdzoła banka. Do roku 1930 bez Kuźnicę biegła grańica polsko-ńiemiecka (dzisiejszo grańica Ruda Ślůnsko - Zobrze), a po jej zniesieniu bez Kuźńica przebiegoł ruch tranzytowy. Do usprawnienio tranzytu po II wojnie śwjatowyj wybudowano uobwodnica Kuźńicy.
Park im. Jana III Sobieskiego
Park w Rudzkij Kuźńicy zostoł założony w drugij połowie XX wjeku bez hrabiego Ballestrema. W parku bůła restauracjo z salą tanycznom. W budynku tym ponadto mieścioł się sklep - konsum, kery do 1945 roku prowadzioła p. Winkler. Kupowała w nim większo tajla mieszkańcůw. Park do lat 50. XX wjeku stanowioł mjejsce rekreacyji - ńydźelnego uodpoczynku. Uodprawiano tam koncerty, fajery i geburtstagi. W tajli przyległy do restauracji ustawiono blaty i banki na betonowych stojakach.
Na alyjkach i kwietnikach parkowych panowoł porzondek. Dolno tajla parku, bůła obsadzono akacjami. Z upływem lot park bůł coroz to bardzi dewastowany.
W południowy tajli budynku, kero została odrestaurowana, urządzono restauracja i sala gier. Kiedyś restauracjo, biblijoteka (lata 60, 70, początek lat 80 XX wieku), a potym założono w miejscu biblijoteki szynk pod kasztanami, kerego właścicielem do 2007 bůł Pańczyk, bo potym szynk zawarto. W latach 70 XX wjeku w parku znajdowoł się amfiteatr. Park je uobenie w duży mierze porośńinty lasem, a w nim pozostało jedynie szpilplac do fusbalu i korbbalu, blat do tyńisa i plac zabaw. Charakterystyczno dla Rudzkij Kuźńicy je stow rybny Szkopka, kery je objynty sekcjom wyndkarską (dzierżawiony bez Polskie Koło Wyndkarskie). Park im. Jana III Sobieskiego ńie je objynty ochronom Urzędu Miejskiego i należy do zieleni nieurzondonyj. Aktualnie park ma powierzchnia ok. 3 ha. W parku wystympujom ciekawe drzewa. Najczynści są to kasztanowce zwyczajne, lipy drobnolistne i szerokolistne, graby pospolite, buki zwyczajne, dymby szypułkowe i wierzby białe. Wśrůd krzewůw spotyko się bez czorny, śnieguliczka. Wiele drzew liczy śe 100-120 lat. Jedno z drzew ma w uobwodzie 300cm i jest jednym z najgrubszych w parkach Gůrnygo Ślůnska. Je tam także kilkanioście starych okazów grabu pospolitego. Okazały je tyż domb burgundzki, kery ma wysokość ponad 20 metrów i liczy ponad 100 lat.
Kumunikacjo
Bez Kuźńica przebiegajom dwie linie komunikacyjne KZK GOP. Linia autobusowo nr 39 (od 1 lipca 2007 przejoł jom Nowak Transport) i Bany Ślůńskie linia nr 18 bez ulica Piastowską. Do 30 czerwca 2008 jeździoł tyż linia nr 280 KZK GOP obsługiwano bez PKS Glywicy. Na Kuźńicy som dwie haltysztele. Do usprawnienio tranzytu po II wojnie śwjatowyj wybudowano uobwodnicę Kuźńicy, bo leżała na drodze międzymiastowyj Glywicy - Bytůń. Kuźńica leży w środku ruchu gůrnoślůńskiego. 2 km na północ od granicy z Zobrzem biegnie droga krajowo nr 88, a 5 km na południ od Kuźńicy położony je odcinek Drogowyj Trasy Średnicowyj uoddany do użitku 27 maja 2008. Dalej na południe je autobana A4.
Zgorszenie publiczne
Od 6 sierpnia 2008 do 9 września na terenie Rudzkij Kuźńicy kryncony bůł film pt. Zgorszenie publiczne w ślůńskij godce.
Trzęsienie ziemi
12 grudnia 2008 o godzinie 23:45 na Ślůńsku bůło czuć silne trzynsienie ziemi o sile 3,5 stopni w Skali Richtera. EMSC CSEM wyznaczyło, że epicentrum trzynsienia to właśnie Rudzko Kuźńica[1].
Źrůdła
Przypisy
- ↑ Silne wstrząsy na Śląsku Wikinews