Duet – kůmpozycyjo przeznaczůno lo dwůch śpjywakůw abo utwůr muzyczny na dwa głosy wokalne, bydůncy samodźelnym dźełem abo tajlům jednyj ze wjelgich form muzycznych: uopery, uoperetki, kantaty, uoratorium[1]. Duety wokalne czynsto majům charakter pedagogiczny, wůnczas wystynpujům pod łaćińskům mjanům bicinium.

Duet, Hendrik ter Brugghen

Potoczńe, felerńe używo śe uokreślyńo duet (np. duet fortepjanowy, duet gitarowy) lo dwuuosobowyj instrumentalnyj skupiny, we kerej żodyn ze insztrumyntůw ńy połni funkcyji akompańujůncyj. Tako skupina mo mjano duo[2]. Tyż trziuosobowe skłody majům inaksze uokreślyńa (tercet – śpjywajůncy, trio – instrumentalne). Uod kwartetu wzwyż ńy ma rozrůżńyńo, uokreślyńe dotyczy jednako sztyrech śpjywokůw kej sztyrech insztrumyntalistůw.

Przipisy

  1. "Leksykon muzyki od a do ż : kompozytorzy, muzycy, wykonawcy, historia, technika, pojęcia, wykonania, wypisy, przykłady nutowe", Muza 1995, Warszawa. ISBN 83-7079-148-4, zajta 102
  2. "Leksykon muzyki od a do ż : kompozytorzy, muzycy, wykonawcy, historia, technika, pojęcia, wykonania, wypisy, przykłady nutowe", Muza 1995, Warszawa. ISBN 83-7079-148-4, zajta 103