Kana

Kana (z jap. 仮名) – mjano uod japůńskich sylaborjuszy, hiragany (ひらがな) i katakany (カタカナ). Je tyż wcześnijsza, teroźńe niyużywana, systyma - man'yōgana.

Oba sylaborjusze wziůły sie uod znokůw kanji używonych do szrajbowańo fonetyczńe wyćepujůnc wcześnijsze ich znoczeńie. Znoki coroz barzi uproszczano, aż do ich teroźnego wyglůndu. Obje systymy majům tela samo znokůw uo tych sůmych znoczyńach, nale sům uone używone w zależnośći uod sytuacyje.

Podstawowe znoki kany

a	ka	sa	ta	na	ha	ma	ya	ra	wa	n
i	ki	si	ti	ni	hi	mi		ri	wi
u	ku	su	tu	nu	hu	mu	yu	ru
e	ke	se	te	ne	he	me		re	we
o	ko	so	to	no	ho	mo	yo	ro	wo

Sylaby na czyrwono ńy sům teroźńe używone.

Podstawowe znoki hiragany

Kůńcowe samogłoski	Samodźelne samogłoski	K-	S-	T-	N-	H-	M-	Y-	R-	W-
-A	あ	か	さ	た	な	は	ま	や	ら	わ
-I	い	き	し	ち	に	ひ	み		り	ゐ
-U	う	く	す	つ	ぬ	ふ	む	ゆ	る
-E	え	け	せ	て	ね	へ	め		れ	ゑ
-O	お	こ	そ	と	の	ほ	も	よ	ろ	を
N na końcu sylaby	ん

Podstawowe znoki katakany

Kůńcowe samogłoski	Samodźelne samogłoski	K-	S-	T-	N-	H-	M-	Y-	R-	W-
-A	ア	カ	サ	タ	ナ	ハ	マ	ヤ	ラ	ワ
-I	イ	キ	シ	チ	ニ	ヒ	ミ		リ	ヰ
-U	ウ	ク	ス	ツ	ヌ	フ	ム	ユ	ル
-E	エ	ケ	セ	テ	ネ	ヘ	メ		レ	ヱ
-O	オ	コ	ソ	ト	ノ	ホ	モ	ヨ	ロ	ヲ
N na końcu sylaby	ン