Gōrny Ślōnsk: Porōwnanie wersyji
Usunięta treść Dodana treść
m zaôbycz techniczne korekty |
mNie podano opisu zmian |
||
Linijŏ 20:
'''Gōrny Ślōnsk''' ({{W gŏdce|lat|Silesia Superior}}, {{W gŏdce|pol|Górny Śląsk}}, {{W gŏdce|ces|Horní Slezsko}}, {{W gŏdce|deu|Oberschlesien}}, [[Gůrnoślůnski djalekt|gś-miym.]] ''Oberschläsing'', {{W gŏdce|sli|Aeberschläsing}}) to je [[historycznŏ krajina]] we [[Postrzodkowŏ Ojropa|Postrzodkowyj Ojropie]], na placu [[Polsko|Polski]] i [[Czesko Republika|Czeskij Republiki]]. Je to połedniowo-weschodniŏ tajla [[Ślōnsk|Ślōnska]]. Gōrny Ślōnsk je barzo roztōmajty kulturowo, a tyż [[Ślůnski baukůnszt|baukōnsztym]]. Ônego miyszkańcy nazywani sōm [[Ślůnzoki|Ślōnzŏkami]], a posugujōm sie [[Ślůnsko godka|ślōnskōm gŏdkōm]]. Gōrny Ślōnsk je we dorzyczu gōrnyj i strzodkowyj [[Uodra|Ôdry]] a poczōnkowygo biygu [[Wisła|Wisły]].
Termin ''Silesia Superior'' ukazuje sie po rŏz piyrszy we zdrzōdłach pisanych pod kōniec 15. stoleciŏ. Bōł to teryn na weschōd ôd [[Przesieka Ślōnskŏ|Przesieki Ślōnskij]], kerŏ stanowiyła naturalnõ granicã miyndzy [[Uopolske kśůnżynstwo|ôpolskim]] a [[Wrocławske ksiynstwo|wrocławskim ksiynstwym]]. Terŏźnie ôkryślynie granic Gōrnego Ślōnska ôpiyrŏ sie przede wszyjskim na kształcie regyrōnkowego rejōnu ôpolskigo we pruskij [[Prowincyjŏ Ślōnsk|Prowincyji Ślōnsk]], a niyskorzij [[Prowincyjŏ Gōrny Ślōnsk|Prowincyji Gōrny Ślōnsk]]. Gōrny Ślōnsk ôbyjmuje tyż [[Ćeszyn|Cieszyn]] a inksze teryny dŏwnego [[Austryjŏcki Ślōnsk|Austryjŏckigo Ślōnska]], jednak skuli inakszyj tożsamości miyszkańcōw i
Historycznŏ stolica regiōnu to je [[Ôpole]]. Inkszymi historycznie wŏżnymi miastami bōły: [[Racibōrz]], [[Prudnik]], [[Bytům|Bytōm]], [[Uopawa|Ôpawa]] a [[Ćeszyn|Cieszyn]]. Terŏźnie nojsrogszym miastym sōm [[Katowicy|Katowice]] a nojbarzij zaludniōnym przestrzyństwym je [[Kůnurbacyjo katowicko|kōnurbacyjŏ katowskŏ]] społym ze [[Rybnicki Rejōn Wōnglowy|Rybnickim Rejōnym Wōnglowym]]. Na Gōrnym Ślōnsku je tyż tajla [[Uostrawa|Ôstrawy]] jak tyż srogŏ tajla aglomeracyje ôstrawskij. Srogŏ tajla regiōnu cechuje sie wydobyciym [[Kamjůnny wůngel|kamiynnego wōnglŏ]] i zwiōnzanōm z tym industrializacyjōm i urbanizacyjōm we 19. i 20. stoleciu,
Etniczność i gŏdka Gōrnego Ślōnska sōm barzo słożōne, skuli ôbecności sam stu tysiyncy przedstŏwicieli [[Miymce|myńszości miymieckij]] w Polsce jak tyż [[Poloki|myńszości polskij]] w Czechach, dopōminajōncyj sie [[Autōnōmijŏ|autōnōmije]] dlŏ polskij tajli regiōnu, [[ślōnsko nacyjŏ|ślōnskij nacyje]], ôziymset tysiyncy [[Ślōnzŏki|Gōrnoślōnzŏkōw]] a starōnku ô kodyfikacyjõ sztandardowyj [[Ślōnskŏ gŏdka|ślōnskij gŏdki]], keryj
== Symbole a farby ==
Linijŏ 147:
Piyrszymi znanymi państwami na Ślōnsku bōły [[Wjelge Morawy|Wielge Morawy]] i [[Czechy]]. We 10. stoleciu gospodzin Polski [[Mieszko I]] z dynastyje [[Piasty|Piastōw]] prziłōnczōł Ślōnsk do polskigo państwa. W czasie fragmyntacyje Polski Ślōnsk i ôstatek krŏju ôstały potajlowane miyndzy moc niyznŏleżnych ksiynstw reskyrowanych bez roztōmajtych ślōnskich princōw. W tym czasie miymiecke wpływy kulturowe i etniczne wzrosły we wyniku imigracyje z miymieckij tajli Świyntego Rzimskigo Cysŏrstwa. We 1178 roku tajle krakowskigo ksiynstwa naôbkoło Bytōmia, [[Uośwjyńćim|Ôświyncimia]], [[Chrzanůw|Chrzanowa]] i [[Śewjyrz|Siewiyrza]] ôstały przekŏzane ślōnskim Piastōm, chociŏż ônych ludność bōła zaôbycz byciŏ wiślanego, a niy ślōnskigo<ref name="czaplińskis21-22">R. Żerelik [we:] M. Czpliński (red.) Historia Śląska, Wrocław 2007, s. 21–22</ref>.
We 1241 roku, po najechaniu Małopolski, Mōngoły najechali Ojropã i Ślōnsk, co wywołało panikã i masowe zaucieczki. Po śmierci ônych khana (prziwōdcy) Ordy Mongoły uzdali niy naciskać dalij we głōmb Ojropy,
W latach 1289-1292 czeski krōl Wacław II ôstoł zwierzchnikym niykerych gōrnoślōnskich ksiynstw. Polske mōnarchy zrzekli sie erbowych praw do Ślōnska dopiyro we 1335 roku<ref>R. Żerelik [we:] M. Czpliński (red.) Historia Śląska, Wrocław 2007, s. 81</ref>. We 1337 [[Luksymburski Jůn|Luksymburski Jōn]] przekŏzoł ślōnskim Piastom miasto [[Prudnik]] i ôkolice. Gōrny Ślōnsk (jako tajla [[Ślōnske ksiynstwa|ślōnskich ksiynstw]]) stoł sie tajlōm Czeskij Korōny we rōmach Świyntego Rzimskigo Cysŏrstwa i przeszoł z tōm korōnōm do habsburskij mōnarchije Austryje we 1526 roku.
Linijŏ 200:
Jednym z elymyntōw kulturowyj tożsamości Ślōnzŏkōw sōm używane bez nich dialekty, kere ôd stoleci przizwŏlały poznŏwać swojich a cudzych. Zmŏcniajōm ône spōjność grupy, a ônych wyzbycie sie rōwnoznaczne je z pociepniyńciym spōlnoty. A dyć trza swrōcić uwagõ, iże autochtōni z ludnościōm napływowõ używajōm literackij gŏdki, a dialektami posugujōm sie we familiji i ôbrymbie włŏsnyj zbiorowości. Podle klasyfikacyje [[Alfred Zaręba|Alfreda Zaręby]] na terynie Gōrnego Ślōnska wystympujōm dialekty/gwary: [[Ćeszyński djalekt|cieszyński]], [[Glywicki djalekt|glywicki]], [[Jabłůnkowski djalekt|jabłōnkowski]], [[Kluczborski djalekt|kluczborski]], [[Ńymodliński djalekt|niymodliński]], [[Průdńicki djalekt|prudnicki]], [[Uopolski djalekt|ôpolski]].
Spōrny je
Czeskõ gŏdkōm i laszkimi dialektami ludność ôsprŏwiŏ przede wszyjskim na Czeskim Ślōnsku, polskõ i ślōnskõ gŏdkōm zaôbycz we polskij tajli Gōrnego Ślōnska, a tyż miymieckõ gŏdkōm.
|