Tinta
 |
Ślabikŏrzowe abecadło Tyn artikel je narychtowany we ślabikŏrzowym zŏpisie ślōnskij gŏdki. Coby sie przewiedzieć wiyncyj, wejzdrzij do artikla ô nim. |
Tinta – postrzodek farbiōncy we postaci roztworu barwnika we rozpuszczalniku ze ewyntualnym dodatkym substancyji zagynszczajōncych (np. żelujōncych). Używanŏ je we rozmajtych prziborach pisarskich (filŏki, flamastry, markery, pisŏki, piōra, piōra wieczne itp.) i we durku tintowym (durkarki tintowe, plotery).
Tinta, jako postrzodek barwnikowy, mo włŏsności mynij abo barzij transparyntne, czym rōżni sie ôd pigmyntowego tuszu, stosowanego we materyjach pisarskich i maszinach durkowaniŏ tyj samyj zorty, ale co mŏ włŏsności kryciŏ.
Poprzednikym tinty jako materyje pisarskij je inkaust.
