Albańijo Kaukasko (uorm.: Աղվանք - Aghvank, azer.: Qafqaz Albaniyası, part.: Ardhan, pahl. Arran, arab.: Al-Ran, gr.: Ἀλβανία - Albanía) to bůło krůlestwo kere fůngowoło we starożytnośći na terynach kaj terozki je Azerbejdżůn a połedńowo tajla Dagestanu. Mjano "Albańijo" je pochodzyńo grecko-łaćińskigo, we tych godkach uoznačo "gůrzysty kraj". Jygo stolicům bůło Gabala, s kerygo terozki uostoły śe yno ruiny, a bůło połožůne we dźiśyjszym rejůńy Quabala we Azerbejdżůńe. Mjyszkańcy podug relacyje Strabůna godali we 26 roztůmajtych godkach, podug Roberta Hewsena bůły to ludy ibero-kaukaske, ńyspokrewńůne s indoojropejczykůma. Krůlestwo zouożůno we 2. stoleću p.n.e. We 65 n.e. průbowali je podbić Rzimjany, nale jejich uodparto ze srogimi stratůma. We lotach 252-253 Albańijo zostoła podbito bez Sasańidůw. We 387 roztajlowano půmjyndzy Bizancyjům a Persyjo. We 451 bůło sam powstańy, stuomszůne bez Sasańidůw. We połowje VII wjeku Albańijo przelozua pod panowańy arabske.

Albańijo Kaukasko we II wjeku p.n.e.