Łaćina (łać. lingua Latina) je indoojropejsko godka używano we Starożytnym Rzimje, kero wywodźi śe ze rygjůnu Lacyjům. Bůła to znamjynno a urzyndowo godka Imperyjům Rzimskigo. Łaćina, jako godka latynofalisko, dało anfang familiji godek růmańskich, eli mjyndzy inkszymi szpańelskij, francuskij, portugalskij a italskij. Bez dugi czas łaćina fůngowała we Ojropje jako lingua franca, ńyskorzi zastůmpjůno jům atoli godkům francuskům.

Fragment Biblije po łaćińe ze roku 500

Dźiśej łaćina je już umarto a lo ńikogo ńy je uojczystům godkům. Je atoli używano we medycyńe, bjologiji a prawje, beztůż ńykedy uokryślo śe ja mjanym "wygetujůncyj godki".