Italsko godka

Italsko godka (it. lingua italiana, italiano  posuchej) – indoojropoejsko godka, kero przinoleży do skupiny růmańskich godkůw. Wespůłbytuje ze inkszymi noworůmańskimi godkůma a mo moc regijůnalnych waryjantůw, ńyrzodko uodtajlowujůncych śe uod ńi a stanowjůncych dali regijůnalne godki.

Italsko godka lingua italiana
Godany we	Italijo, Szwajcaryjo, San Marino, Watykůn, Słowyńijo, Chorwacyjo, Francyjo, Libijo, Tůnezyjo, Erytryja, Etjopijo, Sůmalijo, Malta, Albańijo, Kanada
Używacze	80-125 milijůnůw
Plac	23 (Ethnologue 1996)
Familijo	Indoojropejske godki  Růmańske godki   Zachodńorůmańske godki    Italsko godka
Abecadło	łaćińske abecadło
Uoficjalny sztatus
Uoficjalno we	Italijo, Szwajcaryjo, San Marino, Watykůn, jedno ze godkůw Ojropejskij Uńije
Regulowano uod	Accademia della Crusca
Kody
ISO 639-1	it
ISO 639-2	ita
ISO 639-3	ita
Dystrybucyjo italskij godki we śwjeće.

Italski je uoficjalny we Italiji, San Marino, Szwajcaryji (wespůł ze francuskim a mjymjeckim, kej to retorůmańsko godka je uoficjalno ino we Gryzůńiji) a tyż we Watykańe (ze łaćinům). Je drugům godkům we Istryji (Chorwacyjo) a, do kupy ze słowyńskům godkům we mjastach Pirůn, Izola a Koper we Słoweńiji.

Ńimo tygo, co ńy je we tych krajach sztyjc italsko godka godano a ńy je skiż tygo wykorzistywano we uoficjalnym prawjyńu, je pospoliće rozůmjano we Můnako, na Malće, Korsyce we Nizzardo (Francyjo) a we myńszych skupinach we Libiji a Algeryji.

Italsko a ślůnsko godka

We ślůnskij godce do śe uwidźeć jakich słůw a ausdrukůw, kere majům italske pochodzyńy. Przikłodym takigo moge być zozwůr (it. zenzavero), paryzol (it. parasole) a tyż i take typowe ślůnske słowa, kej galoty (it. caligotte). Ńy je ale takich wyrazůw kupa, skiż tygo, co prymarny ajnflus na ślůnsko godka mjoł mjymjecki a polski.