Ruch Śwjotło-Żyće

(Pōnkniyntŏ ze Ruch Śwjotuo-Žyće)

Ruch Śwjatuo-Żyće (znůmy tyž kej Oaza) – jedyn ze ruchůw uodnowy Kośćoua podug naučańo Soboru Watykańskigo II. Ruch tyn powstou we Polsce, a zauožůu go suga Božy ks. Franciszek Blachnicki.

Witrož ze symbolym FOS-DZOE (Śwjotuo-Żyće) - kery je we kaplicy Chrystusa Sugi na Kopjyj Gůrce (Cyntrům Ruchu Śwjotuo-Żyće) we Krośćynku nad Dunajcym.

Do ruchu noležům ludźe we růžnych lotach a powouańu: mode, bajtle, stare nale tyž faroře, zakůnńiki, kloštorne panny, čuůnki inštytutůw śwjyckich a familije we astce familijnyj, kerům je Důmowy Kośćou (mjanowany tyž Uoazům Familijůw). Bez uodpedńo do každyj ze tych grupůw formacyjo Ruch Śwjatuo-Żyće staro śe wychowywać "dozdřouych chřeścijanůw" i sužyć uodnowje Kośćoua bez přeuonačyńy parafijůw we žywe "wspůlnoty wspůlnot", to je doprowadzańy parafije do stanu, we kerym ńy bydźe třa istńyńo wspůlnot (stańe śe uodnowa Koścoua).

Znakym rozpoznawčym Ruchu Śwjatuo-Żyće je starochřeśćijański symbol ΦΩΣ ΖΩΗ (filuj. fos-dzoe) – greckje suowa "śwjotuo" a "Żyće", křyžujůnce śe na buchštabje "uomega", kero sam je symbolym Ducha Śwjyntygo (jako tygo, kery ta jedność śwjotuo a žyćo sprawio):


Historyjo ruchu

edytuj

Počůnki historyje Ruchu śyngajům pjyršyj "oazy", eli wyjazdu rekolekcyjnego o programje charakterystyčnym lo Ruchu, kero uodbůua śe we 1954 roku ze mińistrantůma. Před rokym 1976 Ruch bůu znajůmy pod mjanym "Ruch uoazowy", "Ruch Žywygo Kośćoua", "Ruch Ńypokalanyj". Twůrcům uoazy, spůłzołożyćelym Ruchu a pjyršym moderatorym krajowym bůu urodzůny we 1921 roku we Rybńiku Ślůnzok ks. Franciszek Blachnicki (pochowany we kośćele pw. Dobrygo Pasteřa we Krośćynku), umaruy we 1987. Drugym, po ks. Blachnickim moderatorym Ruchu Śwjatuo-Żyće bůu ks. Wojciech Danielski (pochowany we Waršawje na Powůnzkach), umaruy we 1985. Uod kilkunostu lot Ruch Śwjatuo-Żyće dźouo tyž za grańicům: we Bůugaryji, we Suowacyji, na Litwje, we Českij Republice, we Ńymcach, na Bjouoruśi, na Ukrajińe (skůnd corozki to ličńyj modźi ludźe přyjyždžajům na feryjowe uoazy do Polski) a na Uotwje oraz uod 2006 roku we Irlandyje.

Charakterystyka ruchu

edytuj

Cel Ruchu Śwjatuo-Żyće je uośůngany bez realizacyjo programu formacyjnego. Koždy učestńik Ruchu po ewangelizacyji, prowadzůncyj do přyjynćo Jezusa Chrystusa kej swego uosobistego Pana a Zbawićela, učestńičy we formacyji we grupje "učńůw Jezusa" (deuterokatechumynat), a půźńij we wspůlnoće djakůńijnyj, podejmujůnc kůnkretno sužba (djakůńa) we "Kośćele a śwjeće". Je uona bezmaua zawše zwjůnzano ze posugami lo Ruchu. Ewangelizacyjo - katechumynat - djakůńa, to tři etapy drogi formacyjnyj Ruchu Śwjatuo-Żyće na wšyjskich poźůmach formacyji.
Ńyuoduončńe ze tym ruchym je zwjůnzano Krucjata Wyzwolyńo Čowjeka, polegajůnco na:

  • powstřymańu śe uod spožywańo napojůw alkoholowych,
  • ńy čynstowańo alkoholym,
  • ńy wydawańo pjyńyndzy na alkohol,
  • powstřymywańu śe a přećiwdźouańu wšystkjymu co kludźi ku zńywolyńu čowjeka
  • žykańu.

Wšyjsko to noležy spokopić kej sposůb walki ze problymym alkoholowym we Polsce.

Podstawowe metody realizacyji programu formacyjnego to:

  • metoda "śwjoatuo-Żyće", přenikajůnco wšyjskie elemynty programu formacyjnygo, polegajůnco na šnupańu Śwjatua we Suowje Božym, by wkludźić je we swoje Żyće;
  • uoaza rekolekcyjno a mauo grupa formacyjno.

Specyfikům metody Ruchu Śwjatuo-Żyće je realizacyjo zasady "Żyće ze žyćo" (ino perzůna kero sama žyje dojřouům wjarům, umje ja překozywać innym) a zasady uorganičnego wzrostu.

Struktura ruchu je zgodno ze strukturům Kośćoua: maue grupy do kerych noležům učestńicy Ruchu, zasadńičo twořům jego wspůlnota we parafiji. Wspůlnoty Ruchu utřymujům ze sobům uončność spotykajůnc śe na Dńach Wspůlnoty.

Uodpowjedźalność za cauość Ruchu sprawuje Moderator Generalny Ruchu Śwjatuo-Żyće. Na ščeblu kraju, djecezyji a parafiji uodpowiedźalność pouńům moderatory krajowe, djecezjalne a parafjalne. Koždy moderator pouńi swoja posuga wraz ze zespouům djakůńiji. Djakůńa moderacyji mogům pouńić ńy ino uosoby śwjeckje ale tyž duchowne.

Faroře pounům rola moderatorůw abo uopjekunůw (kej ńy noležům do Ruchu), a ńynoležůncy do stanu duchownego - śwjeckich uodpowjedźalnych a ańimatorůw. Spočywo na ńich uodpowjedźalność za duchowo formacyjo učestnikůw Ruchu a eklezjalność wspůlnot.

Moderatory Gyneralne

edytuj

Uobadej tyž

edytuj

Linki zewnyntřne

edytuj

Bibliografjo

edytuj
  • Paluch Maria, Zarys historii Ruchu Światło - Życie, Lublin - Kraków 1998.
  • Natanek Piotr, Ruch Światło-Życie we archidiecezji krakowskiej we latach 1971-1996, Kraków 2004.
  • Dzięcioł Bogusław, Ruch Światło-Życie: refleksja socjologiczna, Bydgoszcz 1996.
  • Ku dojrzałości chrześcijańskiej : XXVIII Kongregacja Odpowiedzialnych Ruchu Światło-Życie, Częstochowa - Jasna Góra 28 lutygo - 3 marca 2003 r. : referaty, panel, świadectwa, homilie, słowo programowe., Katowice : Fundacja "Światło-Życie", 2003.