Sapfů

(Pōnkniyntŏ ze Safůna)

Sapfů, Sapfo, Safůna (gr. Σαπφώ, łać. Sappho) – nojbarźij wywołano poetka starożytnyj Grecyje ze przełůmu VII a VI wjeka p.n.e., zocno przedstawićelka lirycznyj poezyje (eolsko liryka).

Sapfů

Pochodźůła ze Mitelany na wyspje Lesbos. Bůła cerům uod Skamadrymanosa a Kleuis. Mjarkuje śe, iże pochodźůła ze arystokratycznyj familije. Wydała śe za zabranego handlyrza. Wczos breweryjůw na wyspje muśała ś ńij uchodzować. Schrůńůła śe na Sycyliji, nale ńyskorzij wrůćůła na Lesbos. Podug powjarki uobmjyłowała śe ńyszczyńśliwje we Fauńe a skoczůła ze skały na wyspje Leukada.

Poymat Sapfo (lyńije 9-20). Papjyrus ze III w. p.n.e. Ekspůnat ze Altes Museum w Berlińye, kery je kopjům uoryginała z Kolůńije

Twůrczość (zawarto we 9 kśyngach) uchowała śe yno we fragmyntach:

  • Hymny do bogůw
  • Weselne pjyśńe
  • Mjyłosne pjyśńe
  • Pjyśńe do kamratek

Sapfů wkludźůła włośno wjyrszowo mjara (sapficko strofa). Bůła inszpiracyjům do Katullusa, kery jedyn jeji wjyrsz przełożůł na łaćina, a na wjeluch zbjyroł szprymy. Do Sapfůńij twůrczośći nawjůnzowało moc starożtńich i teroźńich poetůw

Commons
Commons