Sapfů
Sapfů, Sapfo, Safůna (gr. Σαπφώ, łać. Sappho) – nojbarźij wywołano poetka starożytnyj Grecyje ze przełůmu VII a VI wjeka p.n.e., zocno przedstawićelka lirycznyj poezyje (eolsko liryka).
Pochodźůła ze Mitelany na wyspje Lesbos. Bůła cerům uod Skamadrymanosa a Kleuis. Mjarkuje śe, iże pochodźůła ze arystokratycznyj familije. Wydała śe za zabranego handlyrza. Wczos breweryjůw na wyspje muśała ś ńij uchodzować. Schrůńůła śe na Sycyliji, nale ńyskorzij wrůćůła na Lesbos. Podug powjarki uobmjyłowała śe ńyszczyńśliwje we Fauńe a skoczůła ze skały na wyspje Leukada.
Twůrczość (zawarto we 9 kśyngach) uchowała śe yno we fragmyntach:
- Hymny do bogůw
- Weselne pjyśńe
- Mjyłosne pjyśńe
- Pjyśńe do kamratek
Sapfů wkludźůła włośno wjyrszowo mjara (sapficko strofa). Bůła inszpiracyjům do Katullusa, kery jedyn jeji wjyrsz przełożůł na łaćina, a na wjeluch zbjyroł szprymy. Do Sapfůńij twůrczośći nawjůnzowało moc starożtńich i teroźńich poetůw
- Owidjusz - List Sapfů do Fauna we Herojidach
- Maria Pawlikowska-Jasnorzewska - Rouzy do Sapfů we Krystalizacyjac
