Otto I Wielgi: Porōwnanie wersyji

'''Otto I Wielgi''' (* 23 listopada 912, † 7 maja 973 w Memleben) –to ksiōnżãbōł princ [[Saksůńijo|Saksōnije]] w latach 936-961936–961, [[Miymcy|miymiecki]] krōl ôd 936 a rzimsko-miymiecki cysŏrz ôd 962 z dynastyje [[Ludolfingi|Ludolfingōw]].

Otto sie stoł krōlym Miymiec bez elekcyjõ w roku 936. Fajernŏ koronacyjŏ bōła we tym samym roku wwe [[Aachen]]. Po korōnacyji musioł pokōnać rebelijõ saksōńskich, [[Bajery|bajerskich]], [[Lůtaryngijo|lōtaryńdzkich]] ai [[Frankůńijo|frankōńskich]] ksiōnżyntōw, kerym pōmŏgali braciŏ ôd Otta – Thankmar i Hajna. Kej wygroł w roku 939, zaczōn potyngować swojã władzã – pōmŏgały mu w tym Kościōł a kōndowita we dynastyji.

Ottōnowŏ polityka była ekspansywnŏ proci [[Słowjany|Słowianōm]] – na jejich ziymi tworził „marki“ a ônego państwo ôbsadziyło teryn aże do [[Uodra|Ôdry]]. Na Miymcach znŏleżoły [[Italijo|Italijŏ]], [[Czechy]] i [[Dańijo|Danijŏ]]. Podbite ludy chrystianizowoł. 10 siyrpnia 955 pokōnoł [[Madźary|Madziarōw]] na Lechowym Polu wele [[Augsburg]]a a doł ôdporã jejich angrifōm na strzodkowõ [[Ojropa|Ojropã]]. Ôd 963 podle Thietmarowyj kroniki Otto dostŏwoł trybut ôd ksiyncia Pōlanōw, [[MjyszkoMiyszko I|Miyszka I]].

2 lutego 962 papież Jōn XII korōnowoł Ottōna w Rzimie na rzimskigo cysŏrza. Skuli tego, że chcioł uznaniŏ Bizancyjum, używoł jyno tytuł „cysŏrz” bez przimiotnika. Jeszcze za swojigo życiŏ zrobiōł cysŏrzym swojigo syna, [[Otto II]]. W roku 972 uzdoł sie ôddać Bizantyjskimu Cysŏrstwu podbite ziymie wwe Italiji za wzajymne uznanie cysŏrskich tytułōw. Coby to podsztrychnōńć Otto II ôżyniōł sie z Theofano z familije ôd bizantyjskigo cysŏrza Jana I Tzimiskesa.

* Ludolf, 930 – 6.09.957, ksiōnżãprinc Szwabije

* Ludgarda, † 18.11.953, ôd 947 żōna Konrada – ksiōnżãprinc Lōtaryngije