Wodzynie Bera

Wodzynie Bera to je tradycyjŏ wszeôbecnŏ we krŏjach słowiańskich. Ôdbywŏ sie jeszcze do dzisiej na terynach Gōrnego Ślōnska.

Wodzynie Bera we wsi Hadra kole Lublyńca

Ber we Wielgich Podmoklach w Polsce (lata 50.)

Ôbchōdy na Ślōnsku

Wystry korowōd słożōny z przeblyczōnych ludzi chodzi bez wieś ôd dōmu do dōmu z berem. Ber wiōnzany je we grochowiny abo słōmiane powrōsła plecōne we pyrczki, na gowie mŏ wysokõ słōmianõ czŏpkã ze zwōnym. Inkszõ ôdmianōm ôblyczyniŏ bōł zestŏw słożōny z kożucha ôdwrōcōnego wosiem na wiyrch i futrzanyj czŏpki na gowie.

Zaôbycz skłŏd asystyncyje to: modŏ pŏra, kōminiŏrz, medyk, leśnik, diŏboł, ksiōndz, aptykŏrz, cyganka, kamela, policyjōn, masŏrz, muzykanci (cyja, bymbyn), druhny i drużbowie, raubiyrz, cajtōngista.

Modŏ pŏra mŏ za auftrag zaprosić gospodŏrzy na swoje wesele (graczkã ôstatkowõ), fojermōn wybaduje je gospodarka zabezpieczōne przed ôgniym (wystawiŏ sztrŏfy), policyjōn wachuje porzōndku (kŏrze grziwnōm), raubiyrz kradnie jedzynie (chlyb, syr ze stoła), medyk podszukuje dōmownikōw (pisze recepty), aptykŏrz wydŏwŏ medycyny, cyganka wrōży z kart, kōminiŏrz wybaduje kōmin i piyc (szmaruje czadzami), muzykanci grajōm (siodłŏczka musi tańcować z berem).

Na wieczōr ôdbywŏ sie graczka ôstatkowŏ, kaj dŏwnij uczestniki „zabijali” bera a niyskorzij pito jego „krew” (wino).

• Wodzynie Bera na Ślōnsku
• 
  Drōniowice
• 
  Chwostek
• 
  Kochanowice
• 
  Kosice