Ôksytańskŏ gŏdka
Ôksytańskŏ gŏdka (ôks.: occitan abo lenga d'òc) – gŏdka ibero-rōmańskŏ, używanŏ bez ōngyfer ôd 500 tysiyncy do 3 milijōnōw perzōnōw, głōwnie we gyszichtowym landzie Ôksytanijŏ.[1][2]
Ôksytańskŏ gŏdka occitan, lenga d'òc | |
---|---|
Gŏdany we | Francyjŏ, Italijŏ, Szpanijŏ, Mōnako |
Używacze | ōng. 500,000 do 3,000,000 |
Familijŏ | Gŏdki indoojropejske |
Abecadło | Ôksytański alfabet |
Ôficjalny sztatus | |
Ôficjalnŏ we |
|
Regulowanŏ ôd | Conselh de la Lenga Occitana; Congrès Permanent de la Lenga Occitana; Institut d'Estudis Aranesi |
Kody | |
ISO 639-1 | oc
|
ISO 639-2 | oci
|
ISO 639-3 | oci
|
Ślabikŏrzowe abecadło Tyn artikel je narychtowany we ślabikŏrzowym zŏpisie ślōnskij gŏdki. Coby sie przewiedzieć wiyncyj, wejzdrzij do artikla ô nim. |
Dialekty ôksytańskij gŏdkiEdytuj
- pōłnocne:
- połedniowe a strzodkowe:
- Gascon (dialekt rŏz za kej uznŏwany za inkszõ gŏdkã)
Terŏźny sztatusEdytuj
Krōm wysokij znajōmości ôksytańskij gŏdki na gyszichtowych terynach Ôksytaniji, tajla perzōn (głōwnie starszych) niy poradzi pisać a czytać pisanyj ôksytańskij gŏdki a poradzi ino gŏdać, bezto iże niy sōm tego nauczyni, atoli terŏzki corŏz czyńścij ôksytańskŏ gŏdka je nauczanŏ we ferajnowych szulach dwugŏdkowych, sztatowych podstawowych szulach a strzednich eli tyż uniwerzytetach.[3]