Ôksytańskŏ gŏdka
Ôksytańskŏ gŏdka (ôks. occitan abo lenga d'òc) – ibero-rōmańskŏ gŏdka, używanŏ ôd ōngyfer ôd 500 tysiyncy do 3 milijōnōw perzōnōw, głōwnie we gyszichtowym landzie Ôksytanijŏ.[1][2]
| Ôksytańskŏ gŏdka occitan, lenga d'òc | |
|---|---|
| Gŏdany we | Francyjŏ, Italijŏ, Szpanijŏ, Mōnako |
| Używacze | ōng. 500,000 do 3,000,000 |
| Familijŏ | Gŏdki indoojropejske |
| Abecadło | Ôksytański alfabet |
| Ôficjalny sztatus | |
| Ôficjalnŏ we |
|
| Regulowanŏ ôd | Conselh de la Lenga Occitana; Congrès Permanent de la Lenga Occitana; Institut d'Estudis Aranesi |
| Kody | |
| ISO 639-1 | oc
|
| ISO 639-2 | oci
|
| ISO 639-3 | oci
|
 |
Ślabikŏrzowe abecadło Tyn artikel je narychtowany we ślabikŏrzowym zŏpisie ślōnskij gŏdki. Coby sie przewiedzieć wiyncyj, wejzdrzij do artikla ô nim. |
Dialekty ôksytańskij gŏdki
edytuj- pōłnocne:
- połedniowe a strzodkowe:
- Gascon (dialekt rŏz za kej uznŏwany za inkszõ gŏdkã)
Terŏźny sztatus
edytujKrōm wysokij znajōmości ôksytańskij gŏdki na gyszichtowych terynach Ôksytaniji, tajla perzōn (głōwnie starszych) niy poradzi pisać a czytać pisanyj ôksytańskij gŏdki poradzōnc ino we nij gŏdać, bezto iże niy ôstali ôni tego nauczyni we szulach, atoli terŏzki corŏz czyńścij ôksytańskŏ gŏdka je nauczanŏ we ferajnowych dwugŏdkowych szulach, sztatowych podstawowych szulach a strzednich abo tyż uniwerzytetach.[3]
