Ślynżany

słowiańske plymiã

Ślynżanyślōnske słowiańske plymiã (zachodni Słowiany) z lechickij grupy zamiyszkujōnce teryny postrzodkowyj czynści Dolnego Ślōnska, naôbkoło gōry Ślynży (jejich bazowe sanktuarium) jak tyż nad rzykōm Ślynzōm aże po ôkolice Wrocławia. Ôd jejich miana wywodzi sie miano cołkigo regiōnu, Ślōnsk.

Zaczōntki

edytuj

Po 500 roku zamiyszkali z inkszymi słowiańskimi plymiōnami, takimi jak Golynszyce, Ôpolany, Dziŏdoszany, Trzebowiany i Bobrzany na przestrzyństwie postrzodkowego Ślōnska, po wycŏfaniu sie germańskich plymiōn, takich jak Silingowy i inksi Wandalowy, a tyż Lugiowy na zŏchōd we czasie wandru ludōw.

Pisymne spōminki

edytuj

Piyrsze pisymne spōminki ô nich sōm z drugij chyty IX stoleciŏ w drugij czynści Bajerskigo Geografa pod mianym Sleenzane jako plymiã z 15 (XV) zidlōngami.

W ôpisie granic praskij dyjecezyje bez cysŏrza Henryka IV dlŏ praskij dyjecezyje z 1086 roku plymiã wystympuje jako Zlasane[1].

Polityczne przinŏleżności

edytuj

Ôd 880 roku (abo wczaśnij) Ślynżany byli pod zwierzchnictwem Wielgomorawskigo Impyrium, a ôd 906 roku przinŏleżeli do Czech.

We latach 1000–1034 przeszli pod panowanie krōla Polski Bolesława Chrobrego[2].

Społym z pokojem zielōnoświōntkowym we Kłodzku we 1137 roku była wyznaczōnŏ stałŏ granica miyndzy Ślōnskem, Czechami i Morawamōm.

Ślynżany zamiyszkowali teryny terŏźnych miast:

Zobŏcz tyż

edytuj

Przipisy

  1. Andrzej Buko, The Archaeology of Early Medieval Poland: Discoveries, Hypotheses, Interpretations, BRILL, 2008, ISBN 978-90-04-16230-3 [dostymp 2021-03-09] (angelski).
  2. Jerzy Jan Lerski, George J. Lerski, Halina T. Lerski, Historical Dictionary of Poland, 966-1945, Greenwood Publishing Group, 1996, ISBN 978-0-313-26007-0 [dostymp 2021-03-09] (angelski).