Jōnek muzykant (pol. Janko Muzykant) – polskŏ nowela, co jōm piyrszy roz ôpublikowoł Henryk Sienkiewicz we 1897 roku[1] we cajtōngu „Kurier Warszawski”[2].

Jōnek muzykant
Ôryginalne miano Janko Muzykant
Autōr Henryk Sienkiewicz
Ôryginalnŏ gŏdka polskŏ
Data wydaniŏ 1879
Plac wydaniŏ Warszawa
Wydŏwca „Kurier Warszawski”
Ślōnski przekłŏd Grzegorz Kulik

Nowela była przełożōnŏ na rozmajte inksze gŏdki, w tym na angelskõ[3], szpaniyelskõ, ruskõ i esperanto[4]. We 2020 roku nowela była przełożōnŏ na ślōnski bez Grzegorza Kulika we rōmach Bibliŏtyki Silling[5].

Nowela je wrażōno we idyje polskigo pozytywizmu, co jego nojważniyjsze hasło to była „robota u podstaw”. Sienkiewicz chcioł niōm pokozać, jak marniōm sie lokalne talynta we dziynnym życiu polskij wsi, a we tym samym czasie arystokracyjo szuko artystōw do spiyranio za granicōm[5].

Przipisy

  1. H. Markiewicz, Henryk Sienkiewicz, Polski Słownik Biograficzny, t. 37, 1996-1997, s. 205.
  2. Kurjer Warszawski, nr 159 z 18 lipca 1879, polona.pl [dostymp 2021-03-11].
  3. Janko the Musician, polona.pl [dostymp 2021-03-11] (angelski).
  4. Janko-muzikanto, search.onb.ac.at [dostymp 2021-03-11] (angelski).
  5. 5,0 5,1 Grzegorz Kulik, „Jōnek muzykant” je dostympny po ślōnsku, 14 lipca 2020 (ślōnski).