Rōżanogōrske powstōnie

Rōżanogōrske powstōnie – piyrsze zbrojne wystōmpiynie Ślōnzŏkōw przeciwko Miymcōm, zôrganizowane we ôkolicach Rōżanyj Gōry nocōm 7/8 czyrwnia 1919 roku, poprzedzajōnce ślōnske powstōnia.

Rōżanogōrske powstōnie
Ślōnzŏki	Weimarskŏ Republika
Czas	7/8 czyrwnia 1919
Plac	Rōżanŏ Gōra
Terytorium	Weimarskŏ Republika
Wynik	przegranŏ Ślōnzŏkōw
Położynie na karcie krŏju Rōżanogōrske powstōnie

Historyjŏ

We nocy ze 7 na 8 czyrwnia 1919 roku powstōńcy pod kōmyndōm Walentyna Sojki, mulŏrza ze Rōżanyj Gōry Franciszka Grobelnego a fabrykŏrza ze Zymbowic Augustyna Koja, sebrali kole 200–300 niyuzbrojōnych powstōńców we lasach miyndzy Łowoszowem, bydōncym kole 5 km na zŏchōd ôd Rōżanyj Gōry, a Wachowem. Wydolōno przerwać łōnczność telefōnicznõ miyndzy Rōżanõ Gōrōm a inkszymi placami jak tyż zaminować most pod Sowczycami. Grupa uzbrojōnŏ we gywery, pistōule a hangranaty kerowanŏ bez bratōw Karola a Franciszka Maroniōw trzasnyła na leśniczōwkã we Łowoszowie. Powstōńcy dostali sie do leśniczōwki, jednak niy znŏdli w nij spodziywanego składu brōni. Wezniynto ino dwie myśliwiecke fuzyje. Przi braku dostatecznyj wielości brōni, zaniychano atak na artyleryje bateryjõ we Wojciechowie. Ludzi skōncyntrowanych we lasach rozpuszczōno. We ôpaczności do przewidowań ôrganizatorōw, fungowań niy spōmōgły polske wojska zza rzyki Prosny.

Po ataku na leśniczōwkã rōżanogōrski landrat a prezydynt rejyncyje we Ôpolu ściōngli wojskowõ pōmoc. We wyniku podszukōnku, rewizyji a ôbław heresztowano bez 60 ôsōb. We lipniu 1919 roku przed niyôpedzianym wojskowym gyrichtym we Ôpolu stanyło 17 powstōńōów ôbskarżōnych ô wyzdradã stanu. Rozsōndek zapadł 7 lipnia: Stanisław Węgier ze Rōżanyj Gōry a Franciszek Maroń ze Łowoszowa skŏzani ôstali na 5 lŏt ciynżkigo wiynziynia, ôstali dostali kŏry ôd 3 miesiyncy do 3 lŏt wiynziyniŏ. Rōżanogōrskŏ POW uległa dekōnspiracyje, ôdrodziyła sie dopiyro we marcu 1920 roku pod kōmyndōm Franciszka Grobelnego.