Amanita solitaria
Ślabikŏrzowe abecadło Tyn artikel je narychtowany we ślabikŏrzowym zŏpisie ślōnskij gŏdki. Coby sie przewiedzieć wiyncyj, wejzdrzij do artikla ô nim. |
Tyn artykuł je maszinowo przełożōny na ślōnskõ gŏdkã i mogōm w nim być felery gramatyczne abo niydorōbki. Jeźli widzisz felery, to pōmōż nōm je w nim sprawić podle prawideł ślabikŏrza. Jeźli we artykule niy ma felerōw, to ściōng z niego tyn muster. |
Amanita solitaria je grzib[3], co go nojprzōd ôpisoł Pierre Bulliard (v. 1742–1793), a terŏźnõ nazwã doł mu Elias Fries 1836. Amanita solitaria nŏleży do zorty flug(grzib)ar i familije Amanitaceae.[4][5][6]
| ||
Systymatyka | ||
Krōlestwo | Fungi | |
Grōmada | Basidiomycota | |
Klasa | Agaricomycetes | |
Rzōnd | Agaricales | |
Familijŏ | Amanitaceae | |
Zorta | Amanita | |
Gatōnek | Amanita solitaria | |
Nazwa systymatycznŏ | ||
Amanita solitaria (Bull.) Fr. 1836 | ||
Synōnimy | ||
Venenarius solitarius (Bull.) Murrill 1912[1] |
Przipisy
- ↑ Murrill (1912), In: Mycologia 4(5):240
- ↑ Bull. (1781), In: Herb. Fr. 1:tab. 48
- ↑ E.M. Fries (1836), In: Anteckn. Sver. Ätl. Svamp.:33
- ↑ Bisby F.A., Roskov Y.R., Orrell T.M., Nicolson D., Paglinawan L.E., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., Baillargeon G., Ouvrard D. (red.): Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2019 Annual Checklist.. Species 2000: Naturalis, Leiden, the Netherlands., 2019. [dostymp 24 września 2012].
- ↑ Species Fungorum. Kirk P.M., 2010-11-23
- ↑ Dyntaxa Amanita solitaria