Ciboria seminicola
 |
Ślabikŏrzowe abecadło Tyn artikel je narychtowany we ślabikŏrzowym zŏpisie ślōnskij gŏdki. Coby sie przewiedzieć wiyncyj, wejzdrzij do artikla ô nim. |
 |
Tyn artykuł je maszinowo przełożōny na ślōnskõ gŏdkã i mogōm w nim być felery gramatyczne abo niydorōbki. Jeźli widzisz felery, to pōmōż nōm je w nim sprawić podle prawideł ślabikŏrza. Jeźli we artykule niy ma felerōw, to ściōng z niego tyn muster. |
Ciboria seminicola je grzib[3], co go nojprzōd ôpisoł Kienholz & E.K. Cash, a terŏźnõ nazwã doł mu Hechler 1992. Ciboria seminicola nŏleży do zorty Ciboria i familije Sclerotiniaceae.[4][5] Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.[4]
| ||
| Systymatyka | ||
| Krōlestwo | Fungi | |
| Grōmada | Ascomycota | |
| Klasa | Leotiomycetes | |
| Rzōnd | Helotiales | |
| Familijŏ | Sclerotiniaceae | |
| Zorta | Ciboria | |
| Gatōnek | Ciboria seminicola | |
| Nazwa systymatycznŏ | ||
| Ciboria seminicola (Kienholz & E.K. Cash) Hechler 1992 | ||
| Synōnimy | ||
|
Helotium seminicola (Kienholz & E.K. Cash) Seaver 1951[1] | ||
Przipisy
- ↑ Seaver, F.J. (1951), In: North American Cup-fungi, (Inoperculates) (New York):428 pp.
- ↑ Kienholz & E.K. Cash (1937), In: Mycologia 29(1):82
- ↑ Hechler, J.; Steindl, P. (1992) Über einige Sklerotienbecherlinge (Ascomycetes, Sclerotiniaceae) des zeitigen Frühjahrs aus und um Hamburg, In: Ber. bot. Ver. Hamburg 12:13–39
- ↑ 4,0 4,1 Bisby F.A., Roskov Y.R., Orrell T.M., Nicolson D., Paglinawan L.E., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., Baillargeon G., Ouvrard D. (red.): Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2019 Annual Checklist.. Species 2000: Naturalis, Leiden, the Netherlands., 2019. [dostymp 24 września 2012].
- ↑ Species Fungorum. Kirk P.M., 2010-11-23