Glabrocyphella epileucina
 |
Ślabikŏrzowe abecadło Tyn artikel je narychtowany we ślabikŏrzowym zŏpisie ślōnskij gŏdki. Coby sie przewiedzieć wiyncyj, wejzdrzij do artikla ô nim. |
 |
Tyn artykuł je maszinowo przełożōny na ślōnskõ gŏdkã i mogōm w nim być felery gramatyczne abo niydorōbki. Jeźli widzisz felery, to pōmōż nōm je w nim sprawić podle prawideł ślabikŏrza. Jeźli we artykule niy ma felerōw, to ściōng z niego tyn muster. |
Glabrocyphella epileucina je grzib[5], co go nojprzōd ôpisoł Pier Andrea Saccardo, a terŏźnõ nazwã doł mu W.B. Cooke 1961. Glabrocyphella epileucina nŏleży do zorty Glabrocyphella i familije Marasmiaceae.[6][7] Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.[6]
| ||
| Systymatyka | ||
| Krōlestwo | Fungi | |
| Grōmada | Basidiomycota | |
| Klasa | Agaricomycetes | |
| Rzōnd | Agaricales | |
| Familijŏ | Marasmiaceae | |
| Zorta | Glabrocyphella | |
| Gatōnek | Glabrocyphella epileucina | |
| Nazwa systymatycznŏ | ||
| Glabrocyphella epileucina (Sacc.) W.B. Cooke 1961 | ||
| Synōnimy | ||
|
Glabrocyphella epileuca (Berk. & M.A. Curtis) W.B. Cooke 1961[1] | ||
Przipisy
- ↑ W.B. Cooke (1961), In: Beih. Sydowia 4:47
- ↑ 2,0 2,1 Kuntze (1891), In: Revis. gen. pl. (Leipzig) 2:847
- ↑ P.A. Saccardo (1888), In: Syll. fung. (Abellini) 6:681
- ↑ Berk. & M.A. Curtis (1860), In: Proc. Amer. Acad. Arts & Sci. 4:124
- ↑ W.B. Cooke (1961), In: Beih. Sydowia 4:48
- ↑ 6,0 6,1 Bisby F.A., Roskov Y.R., Orrell T.M., Nicolson D., Paglinawan L.E., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., Baillargeon G., Ouvrard D. (red.): Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2019 Annual Checklist.. Species 2000: Naturalis, Leiden, the Netherlands., 2019. [dostymp 24 września 2012].
- ↑ Species Fungorum. Kirk P.M., 2010-11-23