Lanzia echinophila
Ślabikŏrzowe abecadło Tyn artikel je narychtowany we ślabikŏrzowym zŏpisie ślōnskij gŏdki. Coby sie przewiedzieć wiyncyj, wejzdrzij do artikla ô nim. |
Tyn artykuł je maszinowo przełożōny na ślōnskõ gŏdkã i mogōm w nim być felery gramatyczne abo niydorōbki. Jeźli widzisz felery, to pōmōż nōm je w nim sprawić podle prawideł ślabikŏrza. Jeźli we artykule niy ma felerōw, to ściōng z niego tyn muster. |
Lanzia echinophila je grzib[7], co go nojprzōd ôpisoł Pierre Bulliard (v. 1742–1793), a terŏźnõ nazwã doł mu Korf 1982. Lanzia echinophila nŏleży do zorty Lanzia i familije Rutstroemiaceae.[8][9] Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.[8]
| ||
Systymatyka | ||
Krōlestwo | Fungi | |
Grōmada | Ascomycota | |
Klasa | Leotiomycetes | |
Rzōnd | Helotiales | |
Familijŏ | Rutstroemiaceae | |
Zorta | Lanzia | |
Gatōnek | Lanzia echinophila | |
Nazwa systymatycznŏ | ||
Lanzia echinophila (Bull.) Korf 1982 | ||
Synōnimy | ||
Rutstroemia echinophila (Bull.) Höhn. 1917[1] |
Przipisy
- ↑ CABI databases. [dostymp 24 stycznia 2013].
- ↑ Rehm (1893), In: Rabenh. Krypt.-Fl., Zweite Auflage. Vol. 1. 3. Abth: Ascomyceten: Hysteriaceen und Discomyceten (Leipzig):813
- ↑ P.A. Saccardo (1889), In: Syll. fung. (Abellini) 8:202
- ↑ W. Phillips (1887), In: Man. Brit. Discomyc. (London):122
- ↑ Gillet (1881), In: Champignons de France, Discom.:101
- ↑ Bull. (1791), In: Herb. Fr. 11:tab. 500, fig. 1
- ↑ Korf (1982), In: Mycotaxon 14(1):1
- ↑ 8,0 8,1 Bisby F.A., Roskov Y.R., Orrell T.M., Nicolson D., Paglinawan L.E., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., Baillargeon G., Ouvrard D. (red.): Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2019 Annual Checklist.. Species 2000: Naturalis, Leiden, the Netherlands., 2019. [dostymp 24 września 2012].
- ↑ Species Fungorum. Kirk P.M., 2010-11-23