Pezoloma ericae
 |
Ślabikŏrzowe abecadło Tyn artikel je narychtowany we ślabikŏrzowym zŏpisie ślōnskij gŏdki. Coby sie przewiedzieć wiyncyj, wejzdrzij do artikla ô nim. |
 |
Tyn artykuł je maszinowo przełożōny na ślōnskõ gŏdkã i mogōm w nim być felery gramatyczne abo niydorōbki. Jeźli widzisz felery, to pōmōż nōm je w nim sprawić podle prawideł ślabikŏrza. Jeźli we artykule niy ma felerōw, to ściōng z niego tyn muster. |
Pezoloma ericae je grzib[4], co go nojprzōd ôpisoł D.J. Read, a terŏźnõ nazwã doł mu Baral 2006. Pezoloma ericae nŏleży do zorty Pezoloma i familije Leotiaceae.[5][6] Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.[5]
| ||
| Systymatyka | ||
| Krōlestwo | Fungi | |
| Grōmada | Ascomycota | |
| Klasa | Leotiomycetes | |
| Rzōnd | Leotiales | |
| Familijŏ | Leotiaceae | |
| Zorta | Pezoloma | |
| Gatōnek | Pezoloma ericae | |
| Nazwa systymatycznŏ | ||
| Pezoloma ericae (D.J. Read) Baral 2006 | ||
| Synōnimy | ||
|
Rhizoscyphus ericae (D.J. Read) W.Y. Zhuang & Korf 2004[1] | ||
Przipisy
- ↑ Zhang, Y.H.; Zhuang, W.Y. (2004) Phylogenetic relationships of some members in the genus Hymenoscyphus (Ascomycetes, Helotiales), In: Nova Hedwigia 78(3–4):475–484
- ↑ Kernan & Finocchio (1983), In: Mycologia 75(5):919
- ↑ D.J. Read (1974), In: Trans. Br. mycol. Soc. 63(2):381
- ↑ Baral, H.-O.; Krieglsteiner, L. (2006) Hymenoscyphus subcarneus, a little known bryicolous discomycete found in the Bialowieza National Park, In: Acta Mycologica, Warszawa 41(1):11–20
- ↑ 5,0 5,1 Bisby F.A., Roskov Y.R., Orrell T.M., Nicolson D., Paglinawan L.E., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., Baillargeon G., Ouvrard D. (red.): Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2019 Annual Checklist.. Species 2000: Naturalis, Leiden, the Netherlands., 2019. [dostymp 24 września 2012].
- ↑ Species Fungorum. Kirk P.M., 2010-11-23