Starowschodńosłowjańsko godka
(Pōnkniyntŏ ze Starorusko godka)
Starowschodńosłowjańsko godka (ukr. давньоукраїнська мова, bjoł. старажытнабеларуская мова, rus. древнерусский язык) – martwo pisano godka, urzyndowo używano uod wschodńich Słowjanůw we Ruśi we storoczach uod X do XIV.
| Słowjańske godki | |||
| Wschodńe | starowschodńosłowjańsko † | ruteńsko † (bjołorusko, polesko, ruśińsko, ůkrajińsko) | rusko | ||
| Zachodńe | czesko | dolnosorbsko | gůrnosorbsko | kaszubsko | knaan † | morawsko | polsko | połabsko † | słowacko | słowińsko | ślůnsko | ||
| Połedńowe | bůłgarsko | cerkewnosłowjańsko | macedůńsko | serbsko-chorwacko † (bośńacko, chorwacko, Hradsko, czornogůrsko, serbsko) | słoweńsko, prekmursko | staro-cerkewno-słowjańsko † | ||
| Inksze | protosłowjańsko † | mjyndzysłowjańsko | slovio | ||
| † martwe | |||