Ugola praticola
 |
Ślabikŏrzowe abecadło Tyn artikel je narychtowany we ślabikŏrzowym zŏpisie ślōnskij gŏdki. Coby sie przewiedzieć wiyncyj, wejzdrzij do artikla ô nim. |
 |
Tyn artykuł je maszinowo przełożōny na ślōnskõ gŏdkã i mogōm w nim być felery gramatyczne abo niydorōbki. Jeźli widzisz felery, to pōmōż nōm je w nim sprawić podle prawideł ślabikŏrza. Jeźli we artykule niy ma felerōw, to ściōng z niego tyn muster. |
Ugola praticola je grzib[2], co go nojprzōd ôpisoł Pidopl., a terŏźnõ nazwã doł mu Stalpers 1984. Ugola praticola nŏleży do zorty Ugola i familije Tricholomataceae.[3][4] Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.[3]
| ||
| Systymatyka | ||
| Krōlestwo | Fungi | |
| Grōmada | Basidiomycota | |
| Klasa | Agaricomycetes | |
| Rzōnd | Agaricales | |
| Familijŏ | Tricholomataceae | |
| Zorta | Ugola | |
| Gatōnek | Ugola praticola | |
| Nazwa systymatycznŏ | ||
| Ugola praticola (Pidopl.) Stalpers 1984 | ||
| Synōnimy | ||
|
Sporotrichum praticola Pidopl. 1950[1] | ||
Przipisy
- ↑ Pidopl. (1950), In: Mikrobiol. Zh. 12(2):34
- ↑ Stalpers (1984), In: Stud. Mycol. 24:79
- ↑ 3,0 3,1 Bisby F.A., Roskov Y.R., Orrell T.M., Nicolson D., Paglinawan L.E., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., Baillargeon G., Ouvrard D. (red.): Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2019 Annual Checklist.. Species 2000: Naturalis, Leiden, the Netherlands., 2019. [dostymp 24 września 2012].
- ↑ Species Fungorum. Kirk P.M., 2010-11-23