Uredinophila erinacea
Ślabikŏrzowe abecadło Tyn artikel je narychtowany we ślabikŏrzowym zŏpisie ślōnskij gŏdki. Coby sie przewiedzieć wiyncyj, wejzdrzij do artikla ô nim. |
Tyn artykuł je maszinowo przełożōny na ślōnskõ gŏdkã i mogōm w nim być felery gramatyczne abo niydorōbki. Jeźli widzisz felery, to pōmōż nōm je w nim sprawić podle prawideł ślabikŏrza. Jeźli we artykule niy ma felerōw, to ściōng z niego tyn muster. |
Uredinophila erinacea je grzib[2], co go nojprzōd ôpisoł Rehm, a terŏźnõ nazwã doł mu Rossman 1987. Uredinophila erinacea nŏleży do zorty Uredinophila i familije Tubeufiaceae.[3][4] Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.[3]
| ||
Systymatyka | ||
Krōlestwo | Fungi | |
Grōmada | Ascomycota | |
Klasa | Dothideomycetes | |
Rzōnd | Pleosporales | |
Familijŏ | Tubeufiaceae | |
Zorta | Uredinophila | |
Gatōnek | Uredinophila erinacea | |
Nazwa systymatycznŏ | ||
Uredinophila erinacea (Rehm) Rossman 1987 | ||
Synōnimy | ||
Ophionectria erinacea Rehm 1913[1] |
Przipisy
- ↑ Rehm (1913), In: Philipp. J. Sci., C, Bot. 8:182
- ↑ Rossman, A.Y. (1987) The Tubeufiaceae and similar Loculoascomycetes, In: Mycol. Pap. 157:71 pp.
- ↑ 3,0 3,1 Bisby F.A., Roskov Y.R., Orrell T.M., Nicolson D., Paglinawan L.E., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., Baillargeon G., Ouvrard D. (red.): Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2019 Annual Checklist.. Species 2000: Naturalis, Leiden, the Netherlands., 2019. [dostymp 2019-09-18].
- ↑ Dothideomycetes. Crous P.W. et al., 2010-11-23