Gōrnosorbskŏ gŏdka


Gōrnosorbskŏ gŏdka, mianowanŏ tyż gŏdkōm gōrnołużyckōm (gsorb. hornjoserbšcina) to gŏdka zachodniosłowiańskŏ, co je używano we wschodnich Niymcach naôbkouo miast Budziszyn, Kamiyńc i Wojerzice. Je ôna spokrywniōno ze dolnosorbskōm, czeskōm, ślōnskōm, polskōm a kaszubskōm. Jak inksze słowiańskŏ gŏdka, gōrnosorbskŏ nŏleży do gŏdek indoeuropejskich.

Hornjoserbšćina
Uobšar Łużyca (Niymcy)
Ličba godojůncych 55 tys.
Pozycyjo (poza piyrszōm 100.)
Klasyfikacyjo genetyčno indoeuropejske gŏdki
Šrajbůng modyfikowany alfabet łaćiński
Status uoficyjolny
Godka uřyndowo gŏdka regiōnalnŏ we Niymcach (Brandynburgijŏ i Zaksy)
ISO 639-2 hsb
ISO/FDIS 639-3 hsb
SIL WEN
We Wikipedyji
Uobejzdrzij tyż: godka, godki śwjata
Wikipedyjo
Wikipedyjo
Gůrnouůžycko wersyjo godkowo Wikipedyje
Znak w tyj gŏdce
Słowjańske godki
Wschodńe starowschodńosłowjańsko † | ruteńsko † (bjołorusko, polesko, ruśińsko, ůkrajińsko) | rusko
Zachodńe czesko | dolnosorbsko | gůrnosorbsko | kaszubsko | knaan † | morawsko | polsko | połabsko † | słowacko | słowińsko | ślůnsko
Połedńowe bůłgarsko | cerkewnosłowjańsko | macedůńsko | serbsko-chorwacko † (bośńacko, chorwacko, Hradsko, czornogůrsko, serbsko) | słoweńsko, prekmursko | staro-cerkewno-słowjańsko †
Inksze protosłowjańsko † | mjyndzysłowjańsko | slovio
martwe